Merhaba Gönül Dostlarım,
HAYATIMIZI KAYBETTİK
"Hayatımızı kaybettik biz.
Ben bugün öğrendim ki hayat kaybetmek,
ölmek demek değilmiş aslında.
Balkondaki çiçeğini,
Giydiğin terliğini,
Mutfak masasında hep oturduğun sandalyeni,
pilav tencereni,
Kahve fincanını,
Çay bardağını
Televizyonun karşısındaki koltuğunu, kapısını açtığında buram buram ailen kokan yuvanı
Eşini, dostunu, komşunu, manavını...
Trafikte denk geldiğin tanıdık plaka, çarşıda pazarda denk geldiğin komşunu.
Çocukluk arkadaşlarını, yürüdüğün yolları...
Bembeyaz bir gecede uyuyup simsiyah
bir sabaha uyandık biz.
Geçmişimiz yerle bir oldu
geleceğimiz meçhul.
Haftalık aylık yıllık planlarımız vardı şimdi
bir saat sonra ne olacak bilmiyoruz.
Çoğumuzun bir evi bile yok artık.
Yıllardır tırnaklarımızla yaptığımız yuvalarımız toprak şimdi.
Bizimse evlerimiz gibi bedenimiz ayakta ama içimizde ne varsa paramparça.
Hepimiz bir yerlere sığındık günü geçirmeye çalışıyoruz.
Hayat kaybetmek ölmek değilmiş, ben bugün anladım.
Rabbime şükürler olsun can emanetini almadı, var git biraz daha oyalan dedi.
Şimdi yeniden başlayacağız.
Bir oyun ve eğlence olan dünya hayatına
ve malına dalmadan..."
Yaşadıklarımızı unutmadan...
Unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız.
Alıntı
" Aslında bu depremde hepimiz öldük, ancak bazılarımızı gömdüler. "
Depremde Ölenlere Allah' tan Rahmet, yaralılarımıza acil şifalar, Yakınlarına Sabır ve metanet diliyoruz.
https://youtu.be/fZUluo9vUNw
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder