Merhaba Gönül Dostlarım,
İzzet Günay: Yeni nesil bizim neler geçirdiğimizi bilmiyor!
1957 yılında gazete ilanı ile Dormen Tiyatrosu'na giren, 1958'de sinemaya adım atan, 1964 Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde 'En İyi Erkek Oyuncu' ödülünü alan İzzet Günay, Hülya Koçyiğit'in sunduğu 'Film Gibi Hayatlar' programına konuk oldu. Usta oyuncu, "Bizim kuşak çok acılar çekti sayılır, yine de anlatırken hep pembe günler diye anlatıyoruz. Fazla şikâyetimiz yok ama bir yokluktan gelen bir kuşağız" dedi.
İzzet Günay: Yeni nesil bizim neler geçirdiğimizi bilmiyor
Büyük fedakarlıklarla çalıştıklarını, her şeyin değerini ve kıymetini bildiklerini belirten İzzet Günay, "Bir gün taksiye bindiğimde, taksici beni tanıdı ve 'Sizin zamanın futbolcuları ve sinemacıları bu işten asker çıktınız' dedi. Büyük bir fedakârlıkla çalıştık, o zorlukları yenmeye azimliydik çünkü işimizi çok seviyorduk, seyirciye saygımız vardı. İyi ki de o sevgimiz hep devam ediyor, onlar hep bizi seviyorlar onların sevgisi olmasa biz bugün yokuz" şeklinde konuştu.
"İNŞALLAH O DÜNYAYA HAZIRLARDIR"
Yeni neslin, yeni bir dünya peşinde olduğunu dile getiren 88 yaşındaki sanatçı, "Yeni nesil bizim neler geçirdiğimizi bilmiyor, nasıl o 50'li, 60'lı yılları geçtiğimizi kimse bilmedi ve bilemeyecek. Yeni kuşak bunu tadamayacak maalesef. Onlar yeni bir dünyanın peşindeler, o eskiler bitti ve kapandı. Onlar kendilerine yeni bir dünya kuruyorlar ve inşallah o dünyaya hazırlardır diye düşünüyorum" ifadelerini kullandı.
"BİZ YAŞAMASAYDIK ONLAR BU DEVRİ YAŞAYACAKTI"
Yeni sinemacılarını çok şanslı bulduğunu söyleyen Günay, "Bizim yaptığımız sinemaya çok şey borçlular. 'Size çok şey borçluyuz' diyerek de bunu ifade ediyorlar. Bu da benim hoşuma gidiyor. Biz o devri yaşamasaydık, onlar bu devri yaşayacaktı. Bu yüzden ben çok şanslı buluyorum onları. Sinemaya asılsınlar, meslek edinsinler ama kendilerini geliştirmek için de çaba sarf etsinler. Hayata bir kere geliniyor ve o hayatı yüceltmek için iyi yaşamanın yollarını.
“Ben doğma büyüme Salacaklıyım. Babam gişe memuruydu. Bakar lodos var, vapur gelmiyor, evde kalırdı. O sıralar ben de orta okula gidiyordum. Babama yardım ederdim okuldan arta kalan zamanlarımda, yolcuların biletlerini toplar, iskelede karamele satardım. Seneler sonra o iskelede Semra Sar ile ‘Ağaçlar Ayakta Ölür’ filminin finalini yaptık.” İzzet Günay
.Sohbetine doyum olmayan bir güzel insan. Pandemi bitsin, biz sevdiklerimize kavuşalım, konuşalım, sarılalım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder