~ÜÇ VAKİT... ~
Gaddar mı gaddar bir baba, eşi öldükten sonra çocuğuna da hayatı zindan eder. Kendi çalışmadığı gibi, türlü kötü alışkanlıkları için ihtiyacı olan paraya da o küçük yaştaki oğlunu sabahın ayazı, kimi zaman gecenin karanlığında çalıştırarak ulaşır...
Arkadaşları aileleriyle güzel vakitler geçirip, okullarını okurken, gaddar adamın oğlu, yırtık elbiselerle sokaklarda, soğuktan, bazen de sevgisizlikten, gözyaşlarıyla kimi zaman limon satıp, kimi zamanda kağıt yada naylon toplayıp satarak, babasına götürme çilesini çekmiştir uzun yıllar boyu. Sonra pamuk ipliğine bağlı yolları nihayet ayrılır bir gün.
Ve uzun yıllar geçer aradan. Ve gaddar adam yaşlanıp hasta olur. Kendi ihtiyaçlarını dahi göremeyecek duruma gelir. Ölüm korkusu, pişmanlık, yada bakıma muhtaç bir adamın virane hayatında yanlız kalma tedirginliğinden olsa gerek, oğlununun adresini binbir zorlukla bulup, sonra da bir mektup gönderip, tüm yaptıkları için kendisini affetmesini ister...
Günler sonra mektubuna bir cevap gelir. Evladı hasta babasından, isteğine karşılık çok değerli bir şey istediğini belirtmektedir mektubunda. Babasının geleceğinde yanında olabilmesi için tek bir şey istemektedir. Adam kolundaki altın saate bakar gözleri ışıldayarak. Ve bir mektup daha yazar hemen. Geleceğini kurtarmak için, oğlunun kendisinden isteyeceği şeyi seve seve alabileceğini belirtir mektubunda... İki gün sonra oğlundan cevap gelir. Hastalığıyla bir başına kalmayacağının sevinciyle açar adam mektubu. Ve gözyaşlarıyla şu cümleleri okur:
-"Bana çocukluğumu alabilirsen, geçmişimi bana geri verirsen, geleceğinde yanında olurum... Hemde seve seve-"
Hayat üç vakittir. Dün, bugün ve yarın...Geçmiş ne satın alınabilir, nede tamir edilir. Bu en büyük gerçeklerinden biridir hayatın.
#Yazar #Suat #Özge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder