Merhaba Gönül Dostlarım,
Dünyaya bir daha gelsem, bir kenara çekilip "ne istiyorsanız alın, zıkkımın köküne kadar sizin olsun ama bana bulaşmayın; ben kavga etmek istemiyorum" derim sadece.
Kendime yetiyorum çünkü.
Sessizliği seviyorum, çok alıştım buna. Ve hayat, bazı şeyleri kabullenmeyi zamanla öğretir insana...
Herhangi birinden herhangi bir şey ummazsanız kırılmazsınız.
Sahiplenmezseniz bir şey kaybetmezsiniz.
Birine inanmazsanız yalan söylemesine fırsat vermezsiniz...
Böyle yaşamak mümkün mü peki?
Kim bilir...
Öbür türlü de yaşamak mümkün olmadı nasılsa...
Yaralıymış, beni anlarmış, o da benim gibiymiş, durmuş, gelmiş, gitmiş, yorulmuş, susmuş, konuşmuş vs hepsi hikaye...
Ve hiç kimsenin sevgisi sizi yüz üstü bırakmayacağının teminatı değildir.
Bize en çok zararı verenler en sevdiklerimiz değilmidir zaten.
Onun için hiç kimseyi kendinizden üstün görmeyin.
Bazı insanlar size sadık değildir.
Size olan ihtiyaçlarına sadıktırlar.
İhtiyaçları değiştiğinde sadakatleride değişir.
Depresif hissediyorsan: geçmişi!
Kaygılıysan: geleceği!
Huzurluysan: bu günü!
Yaşıyorsun demektir.
Halis Karabenli
https://youtu.be/4ptO9VTF5cM?si=scJBF5uZTmIsaKQp
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder