Merhaba Gönül Dostlarım,
Deniz kıyısında bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır.
Güneş onu yakıp kavurur.
O da Tanrıya yakarır keşke güneş olsaydım diye.
"Ol" der Tanrı. Güneş oluverir.
Fakat bulutlar gelir örter güneşi, hükmü kalmaz.
Rüzgâr alır götürür bulutu, rüzgârın oyuncağı olur.
Rüzgâr olmak ister bu kez. Ona da "Ol" der Tanrı.
Rüzgâr her yere egemen olur, fırtına olur, kasırga olur.Her şey karşısında eğilir.
Tam keyfi yerindeyken koca bir kayaya rastlar.
Ordan eser burdan eser, ama kaya banamısın demez!
Bildiniz, Tanrı kaya olmasına da izin verir.
Dimdik ve güçlü durmaktadır artık dünyaya karşı...
ama sırtında bir acı ile uyanır....
Bir ihtiyar taşçı kayayı yontmaktadır. ..
( Kaderini sev ! Belki seninki en iyisidir...)
"Amor Fati - Nietzsche "
" Ne oldum dememeli, ne olacağım demeli [1] Kişi, bugün içinde bulunduğu parlak durumun sürüp gideceğini sanmamalı; çevresine tepeden bakmamalı; yarın kötü bir duruma düşebileceğini hiç aklından(hatırdan) çıkarmamalıdır."
The YearGerçek Dostlar 24 ŞUBAT 2024 İbrahim Birol http://ibrahimbirol.blogspot.com.tr/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder