Merhaba Gönül Dostlarım,
düşüncesini aklınızdan atmadığınız zaman mutlaka gider. Bazen de aslında kadın kendi gitmez; erkek onu yalnız bırakır, kadının bir duygusal bağı kalmaz ve ilk yol sapağında kadın gider. Bir kadına yapılacak en kötü şey, kendisini değersiz hissettirmektir. Savaşmak bazen yorar kadını. Evlenmeden önce yaşadığı erkek egemen toplumdaki savaşçı ruhunu, evlendikten sonra ya da biriyle beraber bir hayat sürdüğü zaman da devam ettirmek zorundadır. Zırhlarını giymeden, en modern toplumlarda bile hareket etmesi çok zordur.
Kalbi ile direnen, duygularını, emeğini içi yanarak bırakan kadın dayanacak gücü olmadığında gider.
****
Kadın bir dönemi kapattığında...
Erkek hep kadının konuşup konuşup susacağını, küsüp küsüp barışacağını, suçlayıp veya suçüstü yapıp affedeceğini, gidip gidip döneceğini düşünür.
“Böyle giderse bir arada olamayız.”
“Bu şekilde devam edersen ilişkimiz biter.”
“Ben bu evliliği bu şartlar altında devam ettiremem.”
Sahiden de kadının ağzından böyle laflar çok çıkar. Sahiden de kadın dediklerini dememiş, unutmuş gibi yapar. Düzelmesini bekler. Hatta bazen fazla bekler, yıllarca. Bazen evlenebilmek için, bazen evliliğini korumak için. Erkek de bakar, içinden der ki: Bir yere gidemez bu. Düzelmek, düzeltmek için hiçbir şey yapmaz. Ama öngöremediği şudur. Kadın bitirmeye karar verdiğinde bitirir. Söylenecek her şeyi söylediği için artık konuşmaz. Erkeği de dinlemek istemez. Çünkü “tamam düzelecek gör bak” dediği hiçbir şey için kılını kıpırdatmamıştır.
Kadını yıllarca dinlemeyen erkek, o gerçekten gidince kalakalır. Gittiğine, bittiğine, onsuz, yalnız kaldığına inanamaz. Dönsün diye ısrar eder, yalvarır, son aşamada taciz eder. İnanamadığı ayrılığı reddetme halidir bu.
Ne mi yapar ayrılığı kabul etmeyen erkek?
Arar, mesaj yazar, görüşmek ister.
“Özledim” der.
“Seni görmem lazım.”
“Aklına hiç mi gelmiyor eski günlerimiz.”
Gelmez mi? Ama kadın zaten o günlerden kaçtığı için sessizdedir. Muhatap olmadığından, dikkate almadığından, ceza verdiğinden değil. Artık huzursuz, mutsuz döneme onu bağlayan hiçbir şeyle temas etmek istememektedir. Huzursuzluğun, mutsuzluğun kaynağı kişiyle artık konuşacak, paylaşacak bir şeyi kalmamıştır.
Kadın bir dönemi kapattığında, o dönemi gerçekten kapatır. Geri dönmez.
Erkek, sevdiği kadın hep orada yanında, yatağında kalsın istiyorsa, onu dinlemeli. Bir köşeye çekilip onun dediklerini kendi kendine düşünmeli.
“Nasıl giderse bir arada olamayız?”
“Ne şekilde devam edersem ilişkimiz biter?”
“Hangi şartlar altında evliliğimizi devam ettiremez?”
Bu gidiş, şartlar ne? Erkek, kadın bunları söylemeye başladığında onu dinlemeli. Çünkü kadın ayrılırım, giderim sözlerini ufak tefek, önemsiz şeyler için telaffuz etmez. Erkek ya aldatıyordur, ya içiyordur, ya çalışmıyordur, ya aşırı kıskançtır, ya kadını eziyordur. Ya da bunlara benzer, bir ilişkiyi temelden sarsan bir şey yapıyordur.
Erkek, kadın ayrılıktan bahsetmeye başladığında onun ne dediğini fark etmeli, kendi hanesinde bir sorun olduğunu kabul etmeli. İnsan ancak kabul ettiği şeyi değiştirebilir.
Eğer fark etmek, kabul etmek yerine kulak arkası ederse ayrılık kaçınılmazdır. Her kadının sabrının bir sınırı vardır. Kadın konuşur konuşur, küser küser, suçlar suçlar ve sonra bir gün gider. Bir daha da dönmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder