Merhaba Gönül Dostlarım,
İyi bir Pazar Günü geçirmeniz dileklerimle,
Bu yazım daha çok 70 li yıllarda yaşamış olan Dostlarımı için yazılmış bir yazı, yazıyı okuduktan sonra aşağıdakilerden hangilerini hatırlayacak, aralarında unuttuklarımız var mı? bu tatil gününde hep birlikte geçmiş zamana bir yolculuk yapalım istedim.
Önce Kendinizi Sevin, sonra da Sevdiklerinizin, sahip olduklarınızın ve size değer verenlerin kıymetini bilin ki, Mutluluğunuz daim olsun... En iyi dileklerimle. Esen kalın... Unutmayın ki, sizin şikayet ettiğiniz yaşamınız, belkide başkasının hayali olabilir.
70 lerden Geriye kalanlar... “Orlon hırkalar ve jarse elbiseler giyilir, gümüş künye takılır, her yaş gününde fotoğrafçıda aile fotoğrafı çektirilirdi. Hatıra defterlerine ‘kalbin kadar temiz defterinden” diye başlanır, Adana’ya ‘çık aradan’ denirdi, evlere divanlar kurulur, sokakta yoğurtçular gezerdi”...
bugüne çok şey değişti. Artık gazoz kapağı biriktirilmiyor, televizyonda “Küçük Ev” dizisi yok, pikap da çalınmıyor. Ama, bu değişim bir yandan teknolojinin kolaylıklarını sunarken, bir yandan da bazı değerleri insanlara kaybettiriyor.
Ayfer Tunç, “Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek” adlı kitabında 70’ li yıllardaki hayatımızı anlatıyor. Yazar, satırlarında geçmişte kalmış bayram ziyaretlerinin, kabul günlerinin, gece dışarı çıkıp saklambaç oynayıp neşeyle koşan çocukların günlerine okuyucuyu yeniden taşırken, genç kuşağa da o günleri öğretiyor. İşte, Tunç’un kaleminden 70’lerin “kaybolan değerleri”:

Gündelik hayat: Mandolin kursları, kırkbeşlikler, pikaplar, kaset doldurtmak, rüküş insanlara “pasaklı Sally” denmesi, gümüş künye modası, saç maşası, saçta “köpek başı” modeli, afro saç, stüdyoda fotoğraf çektirmek, hatıra defteri, fotoğrafların arkasına “Nurgül 7 yaşında” gibi yazılar yazmak, arasında pelür kağıdı olan albümler, artistlerin resimlerinin yapıştırıldığı defterler, cep fotoroman, Tommiks, Teksas.
Aşk Hayatı: Hayat arkadaşı servisi, arkadaşlık teklif etme, dost hayatı yaşamak, metres tutmak gibi tabirler, muhallebicide, pastanede buluşmak, abartılı çeyizler.
Ev hayatı: Tel dolap, fırınlı aygaz, turfanda sebze ve meyve, pazara çıkma, tavuğu canlı alıp evde kestirmek, kumbarada para biriktirme, divan, somya, sedir, merdaneli çamaşır makinesi, santralden telefon bağlatma, telefonda konuşurken “Adana çık aradan” demek, sokaktan yoğurtçu geçmesi.
Nostaljik yiyecekler: Leblebi tozu, pamuk helva, tüp çikolata, horoz şekeri, beyaz, sarı, kara gazoz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder