Gerçek Dostlar(1): NERDE O ESKİ YILBAŞILAR...

24 Aralık 2019 Salı

NERDE O ESKİ YILBAŞILAR...

pinterest noelle ilgili resimler ile ilgili görsel sonucu

Merhaba Gönül Dostlarım,

2019 yılından 2020 yılına geçerken sizlerle paylaştığım bu yazımı okuyucu sayılarının bir hayli ilgi görmesi yayınlandığı dönemde beni oldukça sevindirmişti, umarım yeni okuyucularım da aynı ilgiyi gösterir,

Orta yaştakilerin özlemidir ‘nerde o eski bayramlar nerde o eski yılbaşılar.’ Bizde o eski bayram ve yılbaşı kutlamalarının tadını varanlardanız çok şükür… İyi ki o güzel günleri görmüşüz o duyguları yaşamışız. Ne de olsa bayramlık pabuç ve elbisesini yastığının altına koyup uyuyan çocuklardık biz.
Şimdi biraz geriye gidelim ve nostalji yapalım…
Bayramlar ve yılbaşı dört gözle beklediğimiz zamanlardı
Bizim için yılbaşı; akrabaların, eş ve dostların, komşuların bir arada olduğu aile demekti. En güzel meyvelerin alındığı, çerezlerin seçildiği gündü. Allı pullu, simli manzaralı yılbaşı kartları alınır sabırla yazılırdı.

Kimin evinde kutlanacaksa yılbaşı kadınlar o evde toplanır iş bölümü yapılır, yılbaşının gözdesi hindi itina ile pişirilir yemekler yapılır, koltuklar, masalar, en sevilen misafir tabakları yılbaşında başmisafir olur, tek kanallı “siyah-beyaz” televizyonun karşısında hep birlikte girilirdi yeni yıla.
Bugünkü gibi öyle ortalık dansöz kaynamıyordu. Nesrin Topkapı ablamız dört gözle beklenirdi, her yeni yılda mutlaka Zeki Müren ekranda olurdu. Orhan Gencebay ise devlet iznine tabi idi.
10’dan geriye sayar, saat tam 00:00 olunca da herkes birbirine sarılır öper, iyi dileklerini iletirdi. Yılbaşının olmazsa olmazı milli piyango çekilişi herkesi ekrana çivilerdi.
Ve en sonunda o muhteşem heyecan “tombala zamanı” birinci çinko, ikinci çinko ve tombalaaa…..sesleri en büyük neşemizdi.

Bugün onlarca televizyon kanalımız var ama hiçbiri “yeni yıl” ile ilgili aynı heyecanı, aynı tadı vermiyor çünkü teknoloji her yeni gün kendini bile şaşırtan bir hızla hepimizi geri de bırakarak ilerliyor o kadar hızlı yaşamak zorunda kalıyoruz ki neler kaçırdığımızın farkında bile değiliz..

Ramazan davulcusunu bile gürültü yapıyor diye kovalayan nesle dönüştük. Terörün, şiddetin, geçimsizliğin, ayrımcılığın had safhada olduğu; şehitlerin gözyaşlarıyla toprağa verildiği; ‘özgürlük’ ve ‘hak’ kelimelerinin sözlükten bile çıkartıldığı, çocuk gelinlerin, kadın cinayetlerinin her geçen gün arttığı, komşulukların yok olmaya yüz tuttuğu bu günlerde ‘’nerde o eski günler’’ demek hakkımız olsa gerek.

Her ne olursa olsun; yeni yıl yeni umutlar demek
Sağlıklı, huzurlu, mutlu, umut dolu bir yıl diliyorum….

İsa Turhan