DERTSİZ ÇOBAN
Merhaba Değerli Dostlarım,
İnsanların başına ne zaman ve nerede ne geleceği hiç bir zaman bilinmez. Her şey Tanrının takdiri, rızası ve isteği doğrultusunda gelişmektedir. Biz insanlar olarak buna engel olamayız. Olaylar bizim irademiz dışında gelişir ve gerçekleşir. Bunun haricinde düşünmemiz bizleri biraz kaderciliğe yöneltir.
Kader demişken, sizlere bir şeyi hatırlatmak istiyorum. Alın yazısı veya kötü kader diye bir şey yoktur. Kader insanı bir yol ayrımına getirir, burada insanlar hangi yola gideceğine dair kararı kendi özgür iradeleriyle kendileri belirler.
Kötülük veya iyilik yapmak, hızlı veya yavaş araç kullanmak, insanlara iyi veya kötü davranmak gibi iyi seçim veya kötü seçim, her şeyin bir karşıtı olduğunu düşünürsek, iyi veya kötü şeklinde kendi seçimlerimiz hakkındaki kararı yine bizler belirleriz.
Dünyada iki türlü insan vardır iyi veya kötü bunun haricinde üçüncü bir insan şekli yoktur.
Konuyu fazla derinleştirmeden, biz yine hikayemize dönelim.
Her zaman sağlıklı, mutlu ve huzurlu ortamlarda ve iyi insanlarla bir arada yaşamanız dileklerimle. Esen kalın
Bugün Berat Kandili olması hasebiyle,
Adamın birisi, bir gün, durup dururken kör olmuş. Çaresiz bir şekilde doktor doktor dolaşmaya başlamış. Ancak gittiği tüm doktorlar adamın neden kör olduğunu “Gözlerinde bir hastalık yok ama görmüyorsun, biz senin durumundan bir şey anlayamadık ” diyerek cevap verip adamı tedavi edememişler…
Doktorlardan umudunu kesen adam, derdine çare aramak için dünyayı dolaşmaya başlamış…
Gittiği bir dergahta kör adama; “bak efendi, sen bu derdinden kurtulmak istersen, hayatta hiçbir derdi olmayan bir adam bulacaksın, onun üzerindeki gömleği gözlerini süreceksin, böylece gözlerin tekrar görmeye başlayacak” denmiş.
Bu söz üzerine adam yine yollara düşüp koca dünyada dertsiz birini aramış durmuş…
Günün birinde, bir dağda bir çoban olduğunu ve onunda hiçbir derdinin olmadığını öğrenmiş. Ve hemen söylenen o dağa doğru yol almış. Denildiği gibi dağda çobanı bulmuş, derdini anlatmış, demiş ki: Eey çoban; duydum ki senin bu dünyada hiçbir derdin yokmuş, doğru mu? Çoban mahçup bir sesle ‘yoktur’ diyerek yanıtlamış adamı. ‘Allah’a şükür benim hiçbir derdim yoktur.’ Kör adam sevincinden ne yapacağını şaşırmış, onca zamandır beklediği an gelmiş çatmış, gözlerinin görmesini artık çok az bir zaman kalmış… Kör adam konuşmasına devam etmiş: Çobanım, canım çobanım, gömleğini hele bir çıkarda, çıkarda gömleğini gözlerime süreyim, gözlerime süreyim ki bende görebileyim… Çoban cevap vermiş; iyi ama benim gömleğim yok ki!
Çoban dertsiz olmasına dertsizmiş ama, bir gömleği de yokmuş…
Günü Sözü :
"Her mutluluk birbirinin aynı, ama her mutsuzluk kendine özgüdür…" Lev Nikolayeviç Tolstoy
İbrahim Birol, http://ibrahimbirol.blogspot.com.tr/
Mayıs 19, 2016, Antalya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder