YÜRÜYEN KELİMELER




Merhaba Değerli Dostlar,

Bu yazımda sizlere Latin Amerika' dan bir yazarı tanıtmak istiyorum. Kitap severler mutlaka tanıyacaktır.  Arjantinli Eduardo Galeano.
Belki dünyanın en büyük yazarı değildi. Ama yaşadığı kıtanın kaderini ondan daha iyi anlayan birileri olmuş mudur bilmiyorum. Yalnızca o kıtanın dinamiklerini değil, emperyalizmin işleyişini anlattığı ve neden olduğu felaketleri gösterdiği için de ona teşekkür borçlu olduğumuzu düşünüyorum

Eduardo Galeano' yu  ve kitaplarını sizlere tanıtmamın bir başka nedeni daha var, yaklaşık bir seneyi aşkın bir süredir " Gerçek Dostlar" adı altında sizlerle paylaştığım yazılarımı, 2017 Nisan ayının başlarına kadar  Avrupa ülkelerinin yanısıra büyük bir çoğunlukla Amerika'daki okuyucularım tarafından sıklıkla  takip ediliyor, bunlara zaman zaman Filipinler, Avusturalya, Endonezya, Çin gibi ülkelerde eklenmektedir. Son günlerde  Blog görüntülerine Latin Amerika Arjantin, Şili ve çok   miktarlarda Brezilya daki okurlarımda buna dahil oldu. Bu durum beni tabii ki çok mutlu etti.
Bu nedenden dolayı bende bugünkü ve daha sonraki yazılarımda Latin Amerika ülkelerinde bulunan Gerçek Dostlarıma ithafen yazılar yazmaya karar verdim, gerçi bir kaç yazımda başta Paulo Coelho olmak üzere birçok Latin Amerikalı çok değerli yazarlara yazılarımda yer vermiştim.

 Sizlerle paylaşmak istediğim bir başka konudan bahsetmek istiyorum.
 "Gerçek Dostlar" adı altında  24 Mart 2017 tarihinde yayınladığım " İlkbaharı Beklemek" başlıklı yazım  en büyük görüntü sayısını ulaşmış bulunmaktadır. Bu nedenle beni takip eden Gerçek Dostlarıma sonsuz teşekkürlerimi sunuyor ve her şeyin gönüllerince  geçmesini  temenni ediyorum...

Önce Kendinizi Sevin ve sonra da Sevdiklerinizin değerini bilin ki, Mutluluğunuz daim olsun...En iyi dileklerimle. Esen kalın...


  
                                                                                         

Eduardo Galeano Marcha dergisinin yazı işleri müdürlüğünü, Epoce dergisinin de yayın müdürlüğünü yaptı. Buenos Aires'te Crisis dergisini kurup yönetti. 1973'ten sonra Arjantin ve İspanya'da sürgünde yaşadı. 1985'te Uruguay'a geri döndü. Galeano, iki kez Casa de la Americas Ödülü’nü kazandı.1989'da Washington Üniversitesi tarafından `American Book Award' Ödülü’nü kazandı.                                           

Yürüyen Kelimeler, Eduardo Galeano “Kelimeler olmakta olanı anlatırlar ve olacak olanı haber verirler.”
Eduardo Galeano, latin amerika’nın ete kemiğe bürünüp dünya toprağında yürüyen ruhudur. yaşamında ve yazdıklarında başkaldırı, hüzün, daha doğrusu çaresizlikten filizlenen avuntusuz acı, doğaüstü imgeler, dostluk, kardeşlik, yine Latin Amerikalıların vazgeçilmezlerinden biri olan, tutkuyla, canla başla oynadıkları futbolla yan yanadır. gazetecilik geleneğinden gelen Galeano, anlatmak istediğini yalın, vurucu bir üslupla, ancak hamasetten uzak bir söylemle kaleme alabilen biridir. bu noktada Galeano ’yu, gazeteci sözcüğünün çağrışımlarından azat ederek, ikitelli plazalarında köşe başlarını tutmuş medya güneşlerinden ayırmak elzemdir. Galeano, halen yaşamakta ve yazmakta olduğundan, ölümün insanlara bahşettiği esrar ve ikbal perdesinden mahrum da olsa, postmodern çağın çarpık düşünce, toplum, kültür yapılarına direnme ödevini yerine getirmekte Noam Chomsky gibi aydınlarla birlikte saf tutmuştur. örneğin, kitle hipnoz araçlarından en birincisi olan televizyon hakkında Galeano şunları söyler: “ TV, boşluğa, kurulu düzeni tekrarlayan imgeler ve yankısı olan sesler boşaltır; yeryüzünde bunların ulaşamadığı tek bir nokta yoktur. tüm gezegen dallas’ın kocaman bir banliyösüdür. bizler ithal mal duyguları, sosis konservesiymişçesine tüketirken, hayatı oluşturmak yerine izlemek üzere yetişen küçük televizyon çocukları omuz silkip geçiyorlar. Latin Amerika’da ifade özgürlüğü, birkaç radyo istasyonunda ve yerel gazetelerde protestolarda bulunmak hakkından ibarettir. polisin kitap yasaklamasına gerek kalmadı: yalnızca fiyatları, kitapların yasaklanmasına yetiyor.”
“Hikaye anlatıcıları, hikaye şarkıcıları yalnızca kar yağarken anlatabilirler hikayelerini. Gelenek böyle emrediyor. Amerika’nın kuzeyindeki yerliler hikayelerin bu yönüne çok dikkat ediyorlar. Diyorlar ki; hikayeler anlatılırken, bitkiler büyümeyi bırakır ve kuşlar yavrularını beslemeyi unuturlar.”
“Guarani Kızılderililerinin dilinde “kelime ”nin bir diğer anlamı “Ruh”tur. Bu da ağızdan çıkan her kelimenin bir ruhu olması gerektiğini gösterir. Ruhu yoksa söylenen kelimelerin, o kişi ya yalan söylüyor ya da boş konuşarak ruhuna ihanet ediyordur. Hikâye anlatmakta usta olanlar bilirler ki konuştukları dile ait sözcükler o toplumun ve kişilerin hayatını oluşturur. Kelimeler toplumu oluşturur, kişilik yaratırlar. Tarih yazarlar, efsaneler anlatırlar. Kahramanları anlatır kelimeler.”

    ÇİTLEMBİK YAYINLARI 


https://youtu.be/rygqfWagvhQ





Günün Sözü : " Aklınızda olanları hayata geçirecek kadar cesaretiniz yoksa, Hayatınız cesaretli insanların dedikodularını yapmakla geçer."

 


İbrahimbirol,  http://ibrahimbirol.blogspot.com.tr/
9 Nisan, 2017, Antalya