Ne güzel insanlar vardı eskiden. Çocukluğumuzu kaplamışlardı.
Bize masal anlatırlardı ...Cinlerden, perilerden.
Büyük anneler, büyük babalar vardı.
O zaman hepsi uzaktı ölümden. Hem sevdirir hem korkuturlardı.
Acı hikâyeleri bile tatlı başlardı. Demek bunun için gittiler hikâyelerden.
Ne güzel insanlar vardı eskiden.
Bize masal anlatırlardı ...Cinlerden, perilerden.
Büyük anneler, büyük babalar vardı.
O zaman hepsi uzaktı ölümden. Hem sevdirir hem korkuturlardı.
Acı hikâyeleri bile tatlı başlardı. Demek bunun için gittiler hikâyelerden.
Ne güzel insanlar vardı eskiden.
Ne güzel şarkılar vardı eskiden.
Gençliğimizi donatırlardı. Hep iyi şeyler hatırlatırlardı
Geçip gitmiş devirlerden. Sevgi ve ümit yaratırlardı.
O zaman her şey uzaktı ölümden.
Yanık şarkılar bile neşeli başlardı. İster istemez saadet taşardı
Gamsız günlerimizden. Ne güzel zamanlar vardı eskiden.
Ne güzel şarkılar vardı eskiden.
Hayâl içinde yaşatırlardı. Güldürür ağlatırlardı
Duymadan biz, düşünmeden.
Her an bir asır kadardı. O zaman herkes uzaktı ölümden.
Candan sevdiklerimiz vardı.
Hepsi başka güzeldi, bizi tanımazlardı. Bütün yollarımız geçerdi gül bahçelerinden.
Ne güzel zamanlar vardı eskiden.
Özdemir Asaf
Gençliğimizi donatırlardı. Hep iyi şeyler hatırlatırlardı Geçip gitmiş devirlerden. Sevgi ve ümit yaratırlardı.
O zaman her şey uzaktı ölümden.
Yanık şarkılar bile neşeli başlardı. İster istemez saadet taşardı
Gamsız günlerimizden. Ne güzel zamanlar vardı eskiden.
Ne güzel şarkılar vardı eskiden.
Hayâl içinde yaşatırlardı. Güldürür ağlatırlardı
Duymadan biz, düşünmeden.
Her an bir asır kadardı. O zaman herkes uzaktı ölümden.
Candan sevdiklerimiz vardı.
Hepsi başka güzeldi, bizi tanımazlardı. Bütün yollarımız geçerdi gül bahçelerinden.
Ne güzel zamanlar vardı eskiden.
Özdemir Asaf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder