HAYAT KAPISI (1/2)

Merhaba Değerli Dostlar,

Kapı deyip geçmeyelim, her gün karşımıza yeni kapılar çıkar. Kolu çevirmeden arkasında ne olduğunu göremediğimiz. Tıpkı yaşantımız gibi; Göremediğimiz durumlar vardır, içine giripte bakmadıktan sonra. Burnumuzun dikine gidip, her öneriye kulak tıkadığımız, illa kendi gözlerimizle görmek istediğimiz durumlar. Kimi zaman hüsran, kimi zaman da sevinçlere boğuluruz bu yüzden, hep merak değil midir bizi araştırmaya ve yeniliğe iten.
Her kapı kendi sırrı ile girer yaşantımıza. Hepsinin kendine özgü hayatı ve öyküsü vardır.

"Umarım herkes doğru yaşama açılan kapısını bulur ve onu açıp içeri girer.

Aşağıda Belgin Eryavuz' un bir başka yazısını sizlerle paylaşmak istiyorum

Önce Kendinizi Sevin ve sonra da Sevdiklerinizin değerini bilin ki, Mutluluğunuz daim olsun...
En iyi dileklerimle. Esen kalın..

~ İbrahim Birol ~

HAYAT KAPISI (1/2)

Hayatımızın içinde ne çok yer tutuyor kapılar.

Ardındakine olan merak bir yana, seçimlerimiz sırasında önümüze dikilen devasa engeller oluyor bazen.

Ama hep yaşantımızda kapılar.

Kimisi tarih kadar eski; birikmiş anılarımızın tozlarına bulanmış çünkü.

Kimisi rengarenk parlıyor adeta aç beni dercesine.

Üstelik bazılarında anahtar üstünde. Üstünde ama biz görmüyoruz.

Yeter ki bunun farkında olalım. Algılarımızı açık tutalım ve cesaretle o kapıyı açmasını bilelim.

Bakın Hindistan asıllı düşünür, konuşmacı ve yazar Jiddu Krishnamurti ne diyor?

‘’İnsanın içinde bütün dünya vardır. Eğer nasıl bakman ve öğrenmen gerektiğini bilirsen, kapı orada ve anahtar elindedir. Yeryüzünde senden başka hiç kimse ne sana o anahtarı verebilir ne de o kapıyı açabilir.’’

Ne kadar doğru değil mi? 

Kapılar hakkında yazılacak, paylaşılacak o kadar çok satır var ki aklımda, yüreğimde. 

Ama önce bir öyküye yer vermek istiyorum.

‘Çok eski zamanlarda çok görkemli bir saray varmış. İşte o sarayın kralı bir gün, emri altındakileri önemli bir görev için sınamak istemiş Bunun için etrafında ne kadar güçlü ve akıllı adam varsa toplamış.

Onları daha önce hiç görmedikleri kocaman bir kapının önüne getirmiş. Krallığındaki bu en büyük ve en ağır kapıyı hangisinin açabileceğini sormuş.

Topluluktaki adamlardan bir kısmı kapının azametini görür görmez korkmuş.

Denemeden açamayacaklarını söylemiş.  Diğer bir kısmı kapıyı enine boyuna incelemiş, ardından bu işin mümkün olamayacağını bildirmiş. Geri kalanlar ise akıllı pek çok kişinin kapıyı açamadığını görünce, kendilerine şans tanımadan vazgeçmiş.

O kocaman kalabalık içinden sadece bir vezir kapının yanına giderek onu şöyle bir gözden geçirmiş. Elleriyle yoklamış. Açmak için çeşitli yollar denemiş. En sonunda tüm kuvvetiyle kapıya yüklenmiş. Sonunda o ağır kapıyı açmayı başarmış.

Aslında kapı zaten tam kapalı değilmiş. Biraz denemek, biraz kuvvet uygulamakla açılacakmış.

Kapının açıldığını gören kral memnun bir şekilde vezire yaklaşmış. Sadece gördüğüne ve işittiğine bağlı kalmadan, kendi gücünü devreye soktuğu ve denemeyi göze aldığı için veziri kutlamış. Saraydaki görevi de kendisine vermiş.’

Öykümüz böyle. Kıssadan hisse hesabı hayatta hiçbir şey göründüğü gibi değil. Peki ama neden kapıların çoğunu açamıyoruz dersiniz? (sorunun cevabı ve devamı 2/2’de)

Sevgiyle kalın.

Belgin ERYAVUZ  06.03.2017

Günün Sözü :

Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil! Ne zaman, bilmem! Yeter ki o kapıda durmayı bil!  Mevlana

İbrahim Birol, http://ibrahimbirol.blogspot.com.tr/
06 Mayıs, 2017, Antalya